یه خاطره در رابطه با....

حدودا دو سال پیش بود.همون موقعی که برای اولین و آخرین بار(بگو خدا نکنه.الان تابلوئه غرب زده شدم؟) رفتیم اروپا.به اندازه ی تمام عمرم ازون جا خاطره دارم.تازه به اندازه ی کل عمرم هم اونجا چاق شدم.حالا برم سر اصل مطلب.امیدوارم با خوندن این حرف ها فکر بدی راجع به من نکنین. 

تو بلژیک یه استخری بود مثل موج های آبی ولی باحال تر یعنی بزرگتر. 

من همیشه تو قسمت بچه ها بودم.آخه اونجا همه ۲یا۳ساله بودن(یعنی عقشه من) 

یه گوشه نشسته بودم و به بازی بچه ها نگاه میکردم.یکی از بچه ها که بیشتر از۲سال نداشت تک و تنها یه گوشه نشسته بود.بهش یه لبخند زدم.پا شد که بیاد طرفم.حواسش پرت شد و از زیر یه چیزی شبیه آبشار رد شد.زد زیر گریه(ازون گریه های بچه ها که تا بگی گریه شکلات ببینن فراموشش میکنن)رفتم بغلش کردم.آروم شد.میخواستم بپرسم اسمش چیه اما زبون بلد نبودم(به قول عموم ما اونجا زبون نفهم محسوب میشدیم.این رو به یکی از غریق نجات ها گفت که هرچی به من گفت اینجا پرعمقه نفهمیدم)من بوسش کردم و با هم بازی کردیم.با اینکه زبون هم رو نمی فهمیدیم اما منظورمون رو درک میکردیم.یه کم با هم عشق کردیم تا دختر عموم اومد(زبون اونم نمی فهمیدم.بیچاره من)با اشاره به دختر عموم فهموندم که باهاش صحبت کنه.دو جمله ای صحبت کردن اما نتونستن منظور هم رو بفهمن.بی خیال حرفیدن شدیم.من نی نی کوچولوم رو بردم سوار سرسره کردم.روش آب ریختم.بغلش کردم.تازه اونم یه کاری کرد که به قول یکی ازین نویسنده ها خیلی خنده شد.پسر عموم عینک شنام رو انداخت تو آب.پریدم برش دارم.بعد که میخواستم بذارم رو چشمام نی نی ازم گرفت و گذاشت رو چشمم.بعد با همون لب های کوچولوش بوسم کرد.و آخرین اقدامش هم که باهاش حال کردم این بود که تا جایی که میتونست موهای پسر عموم رو تو پنجه هاش گرفت وکشید.بعد من باز بوسش کردم. 

خلاصه کلی با هم حال کردیم تا اینکه باباش که تمام مدت داشت نگاهمون میکرد اشاره کرد که بچه رو ببرم من هم بغلش کردم وتحویل باباش دادمش.وقت خداحافظی واسه هم بوس فرستادیم.وباباش هم یه چیزی گفت که فکر کنم تشکر کرد.من هم چون نمیدونستم خواهش میکنم و این حرفا چی میشه فقط یه لبخند زدم(بسوزه پدر زبون نفهمی). 

خیلی دلم واسه اش تنگ شده.اون روز به من از همه بیشتر خوش گذشت. 

پاورقی:اامیدوارم با خوندن این خاطره فکر بدی نکنین.در ضمن پسر عموم بچه است.اون آقاهه هم فقط تشکر کرد.تازه دو سال پیش من هم بچه بودم.تازه محیط اونجا با اینجا فرق داره.اونجا با اینکه حجاب نداشتم اما نسبت به وقتی که تو شهرمون روسری ام عقب میره بیشتر احساس امنیت میکردم.آخه این چیزا واسه مردم اونجا طبیعیه.تازه من هم اون قسمتی که به دلیل عشقولانه بودنش دختر پسرا میرفتن نرفتم.فقط یه بار رفتم.تمام مدت به یاسی میگفتم پایین رو نگاه کن. 

راستی این پست تا چند روز دیگه از صفخه ی روزگار محو میشه.