ساعت دقیقا ۱۲.عاشق این ساعتم.عاشق ساعتیم که هرسه عقربه تو یه نقطه یکی میشن تا به من بگن:خوشحال باش.یه روز دیگه هم گذشت. 

و واقعا خوشحال میشم.ازین که تموم شن.کاش میشد این عقربه ها فقط یکم سریعتر دنبال هم میکردن.از عقربه کوچیکه میپرسم با این عجله کجا میرین؟میگه دارم دنبال عقریه بزرگه میرم.از عقربه بزرگه میپرسم میگه دنباله کوچیکه است. 

همون عشق آرومی که همه میگن خوبه.همونی که اسمش دوست داشتنه(آروم و متعادل)همونی که از عشق داغ بهتر و موندگارتره. 

عقربه ها به هم که میرسن بدون لحظه ای مکث از کنار هم میگذرن.چرا واینمیستین؟میگه چون عشق جاریه.اگه یه جا بمونه فاسد میشه و میگنده.عشق یعنی رفتن نه ماندن و در باتلاق زندگی فرو رفتن(این جمله کجا بود؟) 

امشب دلم تنگه.امشب هم مثل همه ی شبها دوست دارم زودتر بخوابم تا نفهمم.نفهمم که چی میکشم.تا فراموش کنم. 

گریه نکن دل بی طاقت از بی خبری ........... 

کاش میشد فقط یه دیقه فقط یه دیقه باهاش صحبت کنم و بگم که اگه الان از هم دوریم فقط واسه اینه که تو نخواستی با هم باشیم. 

برام دعا کنین. 

راستی از پریا و صدرا و سایر وابستگان ودور و نزدیک و سایر دست اندر کاران ممنون.ممنونم که با حرفای جالبتون باعث شدین برای یه مدت هرچند کوتاه ازین غم فاصله بگیرم.ممنونم که بعد از مدت ها از ته دل خندیدم. 

سانیا  مونس پریا لیلیوم مصطفی و....ممنونم که بهم نشون دادین که هنوز تنها نشدم. 

شکل وصیت نامه ها شد.نشد؟(جواب فوری)