زود خوب شو.باشه؟

سلام بچه ها.حوصله ی مقدمه چینی ندارم. 

دیشب به طرز عجیبی تونستم با کیمیا(همون عشقم)صحبت کنم.دیدم این همه اومدیم از خدا گفتم هی گفتم من رو دوست نداره.میخواد من رو یه جوری امتحان کنه که از پسش برنمیام اما امشب میخوام ازش تشکر کنم(با کمی تاخیر) 

خدا جونم دوست دارم.هرکی ندونه تو که میدونی هوس نبود.تو که میدونی من رو بهت نزدیک کرد.تو که میدونی چه شبایی واست اشک ریختم.واسه تو نه واسه خودم.واسه این که از بهشت و دیدارت محرومم.واسه این که ازت غافل بودم.واسه این که هیچ وقت نفهمیدم اون خدایی که روزی ۵بار باهاش میحرفیدم(البته معمولا کمتر)کی هست و ازم چی میخواد.یعنی نخواستم بفهمم.می ترسیدم.میترسیدم با یه خدای ترسناک که امروزه بعضی آدما برای منافع خودشون ازش ساختن(چه تو اسلام و چه تو ادیان دیگه)روبه رو شم.میترسیدم نتونم دوست داشته باشم.میترسیدم نتونم باهات راحت باشم.خداجونم من همه جا دنبالت بودم.اما نمیتونستم حضورت رو حس کنم. 

خدا جونم من امروز میخوام بهت بگم ازت ممنونم که به من و همه ی کسانی که دنبال تو میگردن ثابت کردی که حتی میتونم از یه عشق اینترنتی بهت برسم.نمیخوام بگم عارف و صوفی و سالک و این چیزایی که هیچی ازش نمیدونم به جز یه اسمی که واسه همه دست نیافتنیه شدم.من فقط دوست دارم.خدا جونم اون شبی که تو اتاق یاسی نشسته بودم و احساس میکردم  دوست دارم الان تو بغلت باشم چشمم به کتاب لیلی نام تمام دختران زمین است افتاد.قبلا خونده بودمش.اما یه کسی گفت:لیلی با من حرف بزن. 

صدای تو بود.طنینش هنوز تو گوشم هست.کتاب رو برداشتم.قسمتی که عاشقش بودم اومد: 

لیلی گفت:بس است دیگر بس است و از قصه بیرون آمد. 

مجنون دور خودش میچرخید.مجنون لیلی را نمیدی رفتنش را هم. 

لیلی گفت:کاش مجنون این همه خودخواه نبود.کاش لیلی را میدید. 

خدا گفت:لیلی بمان.قصه ی بی لیلی را کسی نخواهد خواند. 

لیلی گفت:این قصه نیست.پایان ندارد.حکایت است.حکایت چرخیدن. 

خدا گفت:مثل حکایت زمین.مثل حکایت ماه.لیلی بچرخ 

لیلی گفت:کاش مجنون چرخیدنم را میدید.مثل زمین که چرخیدن ماه را میبیند. 

خدا گفت:چرخیدنت را من تماشا میکنم.لیلی بچرخ.(اینجا گریه کردم.هنوز پاکی اشک های اون روز رو یادمه) 

لیلی چرخید .چرخید و چرخید و چرخید. 

دور دور لیلی است.لیلی میگردد و قصه اش دایره است. 

هزار نقطه ی دوار.دیگر نه نقطه و نه لیلی. 

لیلی !بگرد.گردیدنت را من تماشا میکنم. 

لیلی!بگرد .تنها حکایت دایره باقیست. 

---

 چه شبی بود.چه آغوش گرمی داشتی چه صدای قشنگی.چه عشقی.کاش کیمیا هم اونجا بودو میدید که چقدر خوشحالم. 

کیمیا جونم ممنونم که من رو کمک کردی.ممنونم که تحملم کردی.ممنونم که وقتی پیشم موندی.ممنونم که با عشقت به من آرامش دادی.ممنونم که خدا رو به من نشون دادی. 

دوستت دارم حتی اگه نباشی. هیچ وقت فراموشت نمیکنم .من با تو به همه چیز رسیدم. 

اون روز مونس جون یه حرف قشنگی زد.وقتی گفتم چرا انقدر به کیمیا بدبینی گفت تو همیشه تو وبت از نبودناش از جواب ندادن هاش میگی. 

کیمیا جونم امروز میخوام به همه بگم که تو چه خوب بودی و من نفهمیدم.امروز میخوام بگم این چند وقت من رو تنها نذاشتی.همیشه به فکرم بودی. 

راستی بچه ها دیشب من به کیمیا گفتم زود جوابم رو بده(آخه فکر میکردم داره با یکی دیگه حرف میزنه.معذرت)گفت نمیتونه دستش درد میکنه. 

گفت تصادف کرده. 

وقت نشد بگه کجا چطوری کی و ..... مثل همیشه نمیخواست ناراحتم کنه.خودش همیشه نگرانم بود و نمیخواست نگرانش باشم(خدائیش توقعت بی جایه)آخر هم نگفت.میترسم حالش بد باشه.خودش گفت خوبه اما نبود.بچه ها دعا کنین زودتر خوب بشه.دعا کنین دستش درد نکنه.کاش میشد خودم ازش مواظبت کنم(میدونم.میدونم نباید به با هم بودن فکر کنم.اما فقط میخوام زودتر خوب شی) 

دیگه همین.خداحافظ 

آخر شب نوشت:اون متن لیلی و جنون از کتاب عرفان نظر آهاری بود